AYIN KARANLIK YANI

Bir yabancının yabancılaşması, tanıdıkça uzaklaşması
Yollara mesafelerin karışması gibiydi ayrılık
Şehrin koca gürültüsü beynimde çekiç sesleri
Seni tanıdım elbet fakat bil ki ses etmedim

Düşlerim kâbuslara koşuyorken dört nala
Sana doğru canhıraş uçuyor turnalar.
Turnalar yaralı, kanadından değil yüreğinden
Çok zaman geçti sensizliğin üzerinden.

El salladığım kaçıncı vapur, uğurlar dileyerek
Karanlık sulara gömüldün yağmurları sel ederek.
Karnımda koca sancısı keşkelerin.
Görsem de tanır mıyım virânedeki o keşmekeşi?

Kızgın kızıl vadisi bu düşüncelerin
Gece dahi kendi gölgemde sürüncemedeyim
Bu talihsizlik gövdeme nasıl demirledi?
Dönmeyeceğin belki de gidişinden belli idi.

Zaman değil gideni kalanı dahi geri getirmiyor.
Ufalandım durdum elim kendime yetişmiyor
Gülüşümde can cekiş ve sonsuz bağırtılar
Nasılsa ayın bile karanlık bir tarafı var...





Yorumlar