Adınla yanılgısın Ofelya
Adınla yanılmışsın
Bütün gördüğün düşlerin,
Hatıramı sesinle bölüşlerin
Ağır bir sandık şimdi
Ağır bir sandık yükün
İlk geçtiğim kapıdan dönüp
Seni kucaklamak, yalnız kalmak
Sakınmak, anlatmak isterdim
Oysa şimdi dünya,
Açılmamış gözlerine doluyor
Ben, karanlığın kokusunu alıyorum
Durup, karanlığı sarıyorum.
Sense kaderini hissetmişçesine ağlıyorsun.
Adınla yanılgısın Ofelya
Bunu günahların kadar biliyorsun
Üç günlük bedenin üç asırlık yanlışı taşıyorsun
Daha ne kadar küçülebilirsin?
Ellerinden masumluk taşıyor
Bedeninle yanılıyorsun
Ahraz kırlangıcı duyuyorsun
Onun diliyle susuyorsun
Bunu bir tek ben biliyorum
Bir de kırlangıç
Bir gölge gibi üzerine doğruluyorum
Ömrümü istirahatine adıyorum.
İşte buradasın Ofelya
Kapkara asfalta ayaklarını vuruyorsun
Ayakların biliyor ben oradayım
Sen neredeysen ben oralıyım
Sınırlarım, uçlarım, hudutlarım
Sana değiyor
Senin başladığın yerde bitiyor
Bittiğin yerde bilmiyorum ne yapıyorum.
Adınla yanılgısın Ofelya
O kalabalığın içinde gözlerini gören var mı?
Yoksa yanılmışsın diye
Ardını mı dönüyor kimsesizlik bile
Kaç türlü belânin ilkindesin daha
Böyle böyle varacaksın bana
Zira bu karanlığa sığmaz sabah...
Ölüm değil kahır değil
Adınla yanılgısın Ofelya
Adınla tanınmalısın
Baştan ayağa karanlıksın
Yaklaşıyorum,
Bahar kokusu burnumda
Dipdiri gözlerin uyandığı serâbısın
Orada kalmalısın
Desem
Kimin umrunda?
Kudretli bir atın ardında sonuna gidiyorsun son sürat
Sonunla başlayacaksın
Sonunda, kaçacaksın
Ağır sandık ardında
Ben o sandıkta yitilmişim
Gölgen, gövdenden çok uzakta...
Sular, yükseliyor
Atlar, ürküyor
Tepe taklak düşlerin Ofelya
Şimdi neye yarar küsüşlerin?
Mezardan bozma yatağında...
O kapıdan ben geçseydim seninle
Kapıya kapı olduğunu fısıldasaydım
Vazgeçerdi önüne kapatmaktan
Mezar sanıp yatağına kazınmaktan...
Adınla yanılgısın Ofelya
Ben sana yetişememişim
Sen her yere geç kalmışsın
Ve kalbindeki lekeyi bir türlü
Bir türlü atamamışsın...
Yorumlar