KUYU

Zamansız bir yanılsama akıyor yanaklarından,
Ben kendimi sende seyrediyorum.
Koyu bir hüzün koynumdan damarlarıma
Şerha şerha dolanıyor şiir denen nabzımdan.
Yorgun bir kuyu bu
Çıkrıklar bedenimden düşlerime değin uzanıyor
Bu kuyuda istirahati arıyorum,
Başında mıyım
Dibinde mi?
Bilemiyorum.
Bu semâ gerçek mi yoksa suya vuran aksi mi?
Gözlerimi dahi seçemiyorum.

Ne bu ikindi vakti ne gecenin kör kalbi,
Ne ellerimle uzattığım zor harbin,
Bitmediği düşlerin sürmediği uç deyip
Dolandığım yolları bir bir dönüşteyim.

Karanlık kuyuda daha bir karanlık
Aydınlık kuyuda daha bir karanlık
Ne sustuysam kopkoyu geceye doğru
Ne konuşsam kuyuda daha bir karanlık

Suya daldım vahalar gördüm kuyuda
Bir düş gördüm gördükçe uyutan,
Yitik şuuru durmadan sorulan
Bir yamaç, bir yamaç bana dek uzanan.

Kuyunun elindeyim
Ya da kuyu benim elimde
Ya benim bu
Ya da bu kuyu beni delirten,
Ya başındayım kuyunun
Ya da kuyunun dibinde
Ya susuyorum
Ya da susatıyor beni de


Yorumlar