Vardım rıhtıma,
Koşarak yurtsuzluktan çatlamış atımı
Vardım rıhtıma ucundayken en koyu suların,
Vardım,
Geldim
Orada köpürdü, kabardı derdim
Vahşi, yılgın denizlerin
Seni yuttuğunu gördüm.
Seni yuttuğunu kustuğunu yeniden
Anlamadan Musa'nın dilinden
Aklımı tuz misâli eriten
Suların coştuğunu gördüm.
Sonra koptu tufan,
Yollar,
Türkü çığıran çoban misali kayboldu bir bir
Göğün karnından, doğan yetim kuşun
Titreyerek suyu öptüğünü gördüm.
Takalar, suyun avcunda açılan yaralara döndü,
Birer mezar taşı şimdi kuğular,
Odaların, duvarların, surların olmadığı yerde
Üzerime yığılan taşları gördüm.
Yorumlar